Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

a blue color

  • 1 caerula

    1.
    caerŭlĕus, and in poetry equally common, caerŭlus, a, um, adj. [cf. cae -sius, kuanos, and Sanscr. cjamas = dark]
    I.
    Lit., dark-colored, dark blue, dark green, cerulean, azure, kuaneos; poet. epithet of the sky, of the sea, and other similar objects (as dark, opp. albus and marmoreus color, Lucr. 2, 771 sq., and syn. with ater, Verg. A. 3, 64; v. under II. A.).
    A.
    Of the sky: caeli caerula templa, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 50 Vahl.); id. ap. Varr, L. L. 7, § 6 Müll. (Ann. v. 66 Vahl.); cf.:

    (zonae) extremae Caeruleā glacie concretae,

    Verg. G. 1, 236.—Also subst.: caerŭla. ōrum, n., Ov. M. 14, 814:

    per caeli caerula,

    Lucr. 1, 1089; 6, 96;

    and without caeli,

    id. 6, 482.—Of the universe:

    magni per caerula mundi,

    Lucr. 5, 770;

    and of the brightness of the stars: bigae,

    Verg. Cir. 37.—Of mountain heights, Ov. M. 11, 158; cf.

    candor,

    Plin. 35, 6, 28, § 47:

    splendor,

    id. 37, 9, 51, § 134.—
    B.
    Of the sea:

    ponti plaga caerula,

    Lucr. 5, 482; cf. id. 2, 772 sq.:

    pontus,

    Cat. 36, 11; Ov. M. 13, 838: mare, Cic. Ac. Fragm. ap. Non. p. 162, 30:

    aequora,

    Cat. 64, 7; so,

    campi = mare,

    Plaut. Trin. 4, 1, 15:

    aquae,

    Ov. M. 8, 229; 15, 699:

    undae,

    Tib. 1, 3, 37; 1, 4, 45; Varr. ap. Non. p. 254, 21:

    vada,

    Verg. A. 7, 198:

    gurges,

    Ov. M. 2, 528:

    color (lacus) caerulo albidi or, viridior et pressior,

    Plin. Ep. 8, 20, 4:

    Oceani amictus,

    Claud. Laud. Stil. 2, 249; App. M. 10, p. 254, 11.—Also subst.: cae-rŭla, ōrum, n., the sea, the blue surface of the sea:

    caerula verrunt,

    Verg. A. 4, 583; 3, 208; 8, 672; Stat. Th. 3, 250.—Of objects that have relation to the sea:

    di,

    sea-deities, Ov. M. 2, 8 sq.: deus, kat.exochên, Neptune, Prop. 3 (4), 7, 62; cf.

    of the same: Jovis frater,

    Ov. M. 1, 275:

    Triton,

    id. ib. 1. 333: Nereus. id. H. 9, 14:

    Thetis,

    Tib. 1, 5, 46;

    and of the same: mater (sc. Achillis),

    Hor. Epod. 13, 16; Ov. M. 13, 288:

    Psamathe,

    a sea-nymph, id. ib. 11, 398: oculi Neptuni. Cic. N. D. 1, 30, 83:

    currus (Neptuni),

    Verg. A. 5, 819:

    equi (Tritonis),

    Ov. H. 7, 50:

    Scylla (navis),

    Verg. A. 5, 123; cf.

    color. Ov M. 14, 555: puppis,

    id. F. 2, 112; via. Plaut Rud. 1, 5, 10; Ov. H. 16, 104.—
    C.
    Also of rivers and things that are connected therewith:

    caeruleus Thybris,

    Verg. A. 8, 64 amnis, Tib. 3, 4, 18; Stat. S. 1, 5, 51: Cydnus. Tib. 1, 7, 14:

    crines,

    Ov. M. 5, 432; guttae. id. ib. 5, 633.—
    D.
    Of other darkblue objects:

    omnes se Britanni vitro inficiunt, quod caeruleum efficit colorem, atque hoc horridiores sunt in pugnā aspectu,

    Caes. B. G. 5, 14:

    an si caeruleo quaedam sua tempora fuco Tinxerit. idcirco caerula forma bona'st?

    Prop. 2, 18, 31 sq. (3, 11, 9 sq.); Mart. 11, 53, 1:

    olearum plaga,

    Lucr. 5, 1372; draco. Ov. M. 12, 13' angues, Verg. G. 4, 482;

    colla,

    id. A. 2, 381:

    serpens,

    Ov. M. 3, 38:

    guttae (serpentis),

    id. ib. 4, 578: vestis. Juv. 2. 97:

    vexillum,

    Suet. Aug. 25:

    flos (heliotropi),

    Plin. 22, 21, 29, § 57:

    oculi (Germanorum),

    Tac. G. 4; hence Germania [p. 265] pubes, Hor. Epod. 16, 7.—Hence, subst.: caerŭlĕum, i, n., a blue color, steel-color, both natural and artificial, Plin. 33, 13, 57, § 161 sq.; 35, 6, 28, § 47; Vitr. 7, 111; 9, 1.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., dark, gloomy, dun, sable, black; poet. epithet of death, the night, rain, etc.:

    stant Manibus arae Caeruleis moestae vittis,

    Verg. A. 3, 64 Serv.:

    imber,

    id. ib. 3, 194;

    5, 10: caeruleus (color) pluviam denuntiat,

    id. G. 1, 453; so,

    equi (Plutonis),

    Ov. F. 4, 446:

    ratis fati,

    Prop. 2 (3), 28, 40:

    puppis (Charontis),

    Verg. A. 6, 410:

    mors,

    Albin. ad Liv. 1, 93:

    nox,

    Stat. S. 1, 6, 85:

    umbra noctis,

    id. Th. 2, 528; Verg. Cir. 214:

    panis,

    Juv. 14, 128:

    baca (lauri),

    Plin. 15, 30, 39, § 128:

    bacis caerula tinus,

    Ov. M. 10, 98.—
    B.
    Dark green, green, greenish:

    cucumis,

    Prop. 4 (5), 2, 43:

    coma,

    Ov. M. 11, 158:

    arbor Palladis,

    id. A. A. 2, 518: campi caerula laetaque prata, Enn. ap. Macr. S. 6, 3.
    2.
    Caerŭlĕus, i, m., the name of an aqueduct at Rome, Plin. 36, 15, 24, § 122; Suet. Claud. 20; Front. Aquaed. 13.

    Lewis & Short latin dictionary > caerula

  • 2 caeruleum

    1.
    caerŭlĕus, and in poetry equally common, caerŭlus, a, um, adj. [cf. cae -sius, kuanos, and Sanscr. cjamas = dark]
    I.
    Lit., dark-colored, dark blue, dark green, cerulean, azure, kuaneos; poet. epithet of the sky, of the sea, and other similar objects (as dark, opp. albus and marmoreus color, Lucr. 2, 771 sq., and syn. with ater, Verg. A. 3, 64; v. under II. A.).
    A.
    Of the sky: caeli caerula templa, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 50 Vahl.); id. ap. Varr, L. L. 7, § 6 Müll. (Ann. v. 66 Vahl.); cf.:

    (zonae) extremae Caeruleā glacie concretae,

    Verg. G. 1, 236.—Also subst.: caerŭla. ōrum, n., Ov. M. 14, 814:

    per caeli caerula,

    Lucr. 1, 1089; 6, 96;

    and without caeli,

    id. 6, 482.—Of the universe:

    magni per caerula mundi,

    Lucr. 5, 770;

    and of the brightness of the stars: bigae,

    Verg. Cir. 37.—Of mountain heights, Ov. M. 11, 158; cf.

    candor,

    Plin. 35, 6, 28, § 47:

    splendor,

    id. 37, 9, 51, § 134.—
    B.
    Of the sea:

    ponti plaga caerula,

    Lucr. 5, 482; cf. id. 2, 772 sq.:

    pontus,

    Cat. 36, 11; Ov. M. 13, 838: mare, Cic. Ac. Fragm. ap. Non. p. 162, 30:

    aequora,

    Cat. 64, 7; so,

    campi = mare,

    Plaut. Trin. 4, 1, 15:

    aquae,

    Ov. M. 8, 229; 15, 699:

    undae,

    Tib. 1, 3, 37; 1, 4, 45; Varr. ap. Non. p. 254, 21:

    vada,

    Verg. A. 7, 198:

    gurges,

    Ov. M. 2, 528:

    color (lacus) caerulo albidi or, viridior et pressior,

    Plin. Ep. 8, 20, 4:

    Oceani amictus,

    Claud. Laud. Stil. 2, 249; App. M. 10, p. 254, 11.—Also subst.: cae-rŭla, ōrum, n., the sea, the blue surface of the sea:

    caerula verrunt,

    Verg. A. 4, 583; 3, 208; 8, 672; Stat. Th. 3, 250.—Of objects that have relation to the sea:

    di,

    sea-deities, Ov. M. 2, 8 sq.: deus, kat.exochên, Neptune, Prop. 3 (4), 7, 62; cf.

    of the same: Jovis frater,

    Ov. M. 1, 275:

    Triton,

    id. ib. 1. 333: Nereus. id. H. 9, 14:

    Thetis,

    Tib. 1, 5, 46;

    and of the same: mater (sc. Achillis),

    Hor. Epod. 13, 16; Ov. M. 13, 288:

    Psamathe,

    a sea-nymph, id. ib. 11, 398: oculi Neptuni. Cic. N. D. 1, 30, 83:

    currus (Neptuni),

    Verg. A. 5, 819:

    equi (Tritonis),

    Ov. H. 7, 50:

    Scylla (navis),

    Verg. A. 5, 123; cf.

    color. Ov M. 14, 555: puppis,

    id. F. 2, 112; via. Plaut Rud. 1, 5, 10; Ov. H. 16, 104.—
    C.
    Also of rivers and things that are connected therewith:

    caeruleus Thybris,

    Verg. A. 8, 64 amnis, Tib. 3, 4, 18; Stat. S. 1, 5, 51: Cydnus. Tib. 1, 7, 14:

    crines,

    Ov. M. 5, 432; guttae. id. ib. 5, 633.—
    D.
    Of other darkblue objects:

    omnes se Britanni vitro inficiunt, quod caeruleum efficit colorem, atque hoc horridiores sunt in pugnā aspectu,

    Caes. B. G. 5, 14:

    an si caeruleo quaedam sua tempora fuco Tinxerit. idcirco caerula forma bona'st?

    Prop. 2, 18, 31 sq. (3, 11, 9 sq.); Mart. 11, 53, 1:

    olearum plaga,

    Lucr. 5, 1372; draco. Ov. M. 12, 13' angues, Verg. G. 4, 482;

    colla,

    id. A. 2, 381:

    serpens,

    Ov. M. 3, 38:

    guttae (serpentis),

    id. ib. 4, 578: vestis. Juv. 2. 97:

    vexillum,

    Suet. Aug. 25:

    flos (heliotropi),

    Plin. 22, 21, 29, § 57:

    oculi (Germanorum),

    Tac. G. 4; hence Germania [p. 265] pubes, Hor. Epod. 16, 7.—Hence, subst.: caerŭlĕum, i, n., a blue color, steel-color, both natural and artificial, Plin. 33, 13, 57, § 161 sq.; 35, 6, 28, § 47; Vitr. 7, 111; 9, 1.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., dark, gloomy, dun, sable, black; poet. epithet of death, the night, rain, etc.:

    stant Manibus arae Caeruleis moestae vittis,

    Verg. A. 3, 64 Serv.:

    imber,

    id. ib. 3, 194;

    5, 10: caeruleus (color) pluviam denuntiat,

    id. G. 1, 453; so,

    equi (Plutonis),

    Ov. F. 4, 446:

    ratis fati,

    Prop. 2 (3), 28, 40:

    puppis (Charontis),

    Verg. A. 6, 410:

    mors,

    Albin. ad Liv. 1, 93:

    nox,

    Stat. S. 1, 6, 85:

    umbra noctis,

    id. Th. 2, 528; Verg. Cir. 214:

    panis,

    Juv. 14, 128:

    baca (lauri),

    Plin. 15, 30, 39, § 128:

    bacis caerula tinus,

    Ov. M. 10, 98.—
    B.
    Dark green, green, greenish:

    cucumis,

    Prop. 4 (5), 2, 43:

    coma,

    Ov. M. 11, 158:

    arbor Palladis,

    id. A. A. 2, 518: campi caerula laetaque prata, Enn. ap. Macr. S. 6, 3.
    2.
    Caerŭlĕus, i, m., the name of an aqueduct at Rome, Plin. 36, 15, 24, § 122; Suet. Claud. 20; Front. Aquaed. 13.

    Lewis & Short latin dictionary > caeruleum

  • 3 Caeruleus

    1.
    caerŭlĕus, and in poetry equally common, caerŭlus, a, um, adj. [cf. cae -sius, kuanos, and Sanscr. cjamas = dark]
    I.
    Lit., dark-colored, dark blue, dark green, cerulean, azure, kuaneos; poet. epithet of the sky, of the sea, and other similar objects (as dark, opp. albus and marmoreus color, Lucr. 2, 771 sq., and syn. with ater, Verg. A. 3, 64; v. under II. A.).
    A.
    Of the sky: caeli caerula templa, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 50 Vahl.); id. ap. Varr, L. L. 7, § 6 Müll. (Ann. v. 66 Vahl.); cf.:

    (zonae) extremae Caeruleā glacie concretae,

    Verg. G. 1, 236.—Also subst.: caerŭla. ōrum, n., Ov. M. 14, 814:

    per caeli caerula,

    Lucr. 1, 1089; 6, 96;

    and without caeli,

    id. 6, 482.—Of the universe:

    magni per caerula mundi,

    Lucr. 5, 770;

    and of the brightness of the stars: bigae,

    Verg. Cir. 37.—Of mountain heights, Ov. M. 11, 158; cf.

    candor,

    Plin. 35, 6, 28, § 47:

    splendor,

    id. 37, 9, 51, § 134.—
    B.
    Of the sea:

    ponti plaga caerula,

    Lucr. 5, 482; cf. id. 2, 772 sq.:

    pontus,

    Cat. 36, 11; Ov. M. 13, 838: mare, Cic. Ac. Fragm. ap. Non. p. 162, 30:

    aequora,

    Cat. 64, 7; so,

    campi = mare,

    Plaut. Trin. 4, 1, 15:

    aquae,

    Ov. M. 8, 229; 15, 699:

    undae,

    Tib. 1, 3, 37; 1, 4, 45; Varr. ap. Non. p. 254, 21:

    vada,

    Verg. A. 7, 198:

    gurges,

    Ov. M. 2, 528:

    color (lacus) caerulo albidi or, viridior et pressior,

    Plin. Ep. 8, 20, 4:

    Oceani amictus,

    Claud. Laud. Stil. 2, 249; App. M. 10, p. 254, 11.—Also subst.: cae-rŭla, ōrum, n., the sea, the blue surface of the sea:

    caerula verrunt,

    Verg. A. 4, 583; 3, 208; 8, 672; Stat. Th. 3, 250.—Of objects that have relation to the sea:

    di,

    sea-deities, Ov. M. 2, 8 sq.: deus, kat.exochên, Neptune, Prop. 3 (4), 7, 62; cf.

    of the same: Jovis frater,

    Ov. M. 1, 275:

    Triton,

    id. ib. 1. 333: Nereus. id. H. 9, 14:

    Thetis,

    Tib. 1, 5, 46;

    and of the same: mater (sc. Achillis),

    Hor. Epod. 13, 16; Ov. M. 13, 288:

    Psamathe,

    a sea-nymph, id. ib. 11, 398: oculi Neptuni. Cic. N. D. 1, 30, 83:

    currus (Neptuni),

    Verg. A. 5, 819:

    equi (Tritonis),

    Ov. H. 7, 50:

    Scylla (navis),

    Verg. A. 5, 123; cf.

    color. Ov M. 14, 555: puppis,

    id. F. 2, 112; via. Plaut Rud. 1, 5, 10; Ov. H. 16, 104.—
    C.
    Also of rivers and things that are connected therewith:

    caeruleus Thybris,

    Verg. A. 8, 64 amnis, Tib. 3, 4, 18; Stat. S. 1, 5, 51: Cydnus. Tib. 1, 7, 14:

    crines,

    Ov. M. 5, 432; guttae. id. ib. 5, 633.—
    D.
    Of other darkblue objects:

    omnes se Britanni vitro inficiunt, quod caeruleum efficit colorem, atque hoc horridiores sunt in pugnā aspectu,

    Caes. B. G. 5, 14:

    an si caeruleo quaedam sua tempora fuco Tinxerit. idcirco caerula forma bona'st?

    Prop. 2, 18, 31 sq. (3, 11, 9 sq.); Mart. 11, 53, 1:

    olearum plaga,

    Lucr. 5, 1372; draco. Ov. M. 12, 13' angues, Verg. G. 4, 482;

    colla,

    id. A. 2, 381:

    serpens,

    Ov. M. 3, 38:

    guttae (serpentis),

    id. ib. 4, 578: vestis. Juv. 2. 97:

    vexillum,

    Suet. Aug. 25:

    flos (heliotropi),

    Plin. 22, 21, 29, § 57:

    oculi (Germanorum),

    Tac. G. 4; hence Germania [p. 265] pubes, Hor. Epod. 16, 7.—Hence, subst.: caerŭlĕum, i, n., a blue color, steel-color, both natural and artificial, Plin. 33, 13, 57, § 161 sq.; 35, 6, 28, § 47; Vitr. 7, 111; 9, 1.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., dark, gloomy, dun, sable, black; poet. epithet of death, the night, rain, etc.:

    stant Manibus arae Caeruleis moestae vittis,

    Verg. A. 3, 64 Serv.:

    imber,

    id. ib. 3, 194;

    5, 10: caeruleus (color) pluviam denuntiat,

    id. G. 1, 453; so,

    equi (Plutonis),

    Ov. F. 4, 446:

    ratis fati,

    Prop. 2 (3), 28, 40:

    puppis (Charontis),

    Verg. A. 6, 410:

    mors,

    Albin. ad Liv. 1, 93:

    nox,

    Stat. S. 1, 6, 85:

    umbra noctis,

    id. Th. 2, 528; Verg. Cir. 214:

    panis,

    Juv. 14, 128:

    baca (lauri),

    Plin. 15, 30, 39, § 128:

    bacis caerula tinus,

    Ov. M. 10, 98.—
    B.
    Dark green, green, greenish:

    cucumis,

    Prop. 4 (5), 2, 43:

    coma,

    Ov. M. 11, 158:

    arbor Palladis,

    id. A. A. 2, 518: campi caerula laetaque prata, Enn. ap. Macr. S. 6, 3.
    2.
    Caerŭlĕus, i, m., the name of an aqueduct at Rome, Plin. 36, 15, 24, § 122; Suet. Claud. 20; Front. Aquaed. 13.

    Lewis & Short latin dictionary > Caeruleus

  • 4 caeruleus

    1.
    caerŭlĕus, and in poetry equally common, caerŭlus, a, um, adj. [cf. cae -sius, kuanos, and Sanscr. cjamas = dark]
    I.
    Lit., dark-colored, dark blue, dark green, cerulean, azure, kuaneos; poet. epithet of the sky, of the sea, and other similar objects (as dark, opp. albus and marmoreus color, Lucr. 2, 771 sq., and syn. with ater, Verg. A. 3, 64; v. under II. A.).
    A.
    Of the sky: caeli caerula templa, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 50 Vahl.); id. ap. Varr, L. L. 7, § 6 Müll. (Ann. v. 66 Vahl.); cf.:

    (zonae) extremae Caeruleā glacie concretae,

    Verg. G. 1, 236.—Also subst.: caerŭla. ōrum, n., Ov. M. 14, 814:

    per caeli caerula,

    Lucr. 1, 1089; 6, 96;

    and without caeli,

    id. 6, 482.—Of the universe:

    magni per caerula mundi,

    Lucr. 5, 770;

    and of the brightness of the stars: bigae,

    Verg. Cir. 37.—Of mountain heights, Ov. M. 11, 158; cf.

    candor,

    Plin. 35, 6, 28, § 47:

    splendor,

    id. 37, 9, 51, § 134.—
    B.
    Of the sea:

    ponti plaga caerula,

    Lucr. 5, 482; cf. id. 2, 772 sq.:

    pontus,

    Cat. 36, 11; Ov. M. 13, 838: mare, Cic. Ac. Fragm. ap. Non. p. 162, 30:

    aequora,

    Cat. 64, 7; so,

    campi = mare,

    Plaut. Trin. 4, 1, 15:

    aquae,

    Ov. M. 8, 229; 15, 699:

    undae,

    Tib. 1, 3, 37; 1, 4, 45; Varr. ap. Non. p. 254, 21:

    vada,

    Verg. A. 7, 198:

    gurges,

    Ov. M. 2, 528:

    color (lacus) caerulo albidi or, viridior et pressior,

    Plin. Ep. 8, 20, 4:

    Oceani amictus,

    Claud. Laud. Stil. 2, 249; App. M. 10, p. 254, 11.—Also subst.: cae-rŭla, ōrum, n., the sea, the blue surface of the sea:

    caerula verrunt,

    Verg. A. 4, 583; 3, 208; 8, 672; Stat. Th. 3, 250.—Of objects that have relation to the sea:

    di,

    sea-deities, Ov. M. 2, 8 sq.: deus, kat.exochên, Neptune, Prop. 3 (4), 7, 62; cf.

    of the same: Jovis frater,

    Ov. M. 1, 275:

    Triton,

    id. ib. 1. 333: Nereus. id. H. 9, 14:

    Thetis,

    Tib. 1, 5, 46;

    and of the same: mater (sc. Achillis),

    Hor. Epod. 13, 16; Ov. M. 13, 288:

    Psamathe,

    a sea-nymph, id. ib. 11, 398: oculi Neptuni. Cic. N. D. 1, 30, 83:

    currus (Neptuni),

    Verg. A. 5, 819:

    equi (Tritonis),

    Ov. H. 7, 50:

    Scylla (navis),

    Verg. A. 5, 123; cf.

    color. Ov M. 14, 555: puppis,

    id. F. 2, 112; via. Plaut Rud. 1, 5, 10; Ov. H. 16, 104.—
    C.
    Also of rivers and things that are connected therewith:

    caeruleus Thybris,

    Verg. A. 8, 64 amnis, Tib. 3, 4, 18; Stat. S. 1, 5, 51: Cydnus. Tib. 1, 7, 14:

    crines,

    Ov. M. 5, 432; guttae. id. ib. 5, 633.—
    D.
    Of other darkblue objects:

    omnes se Britanni vitro inficiunt, quod caeruleum efficit colorem, atque hoc horridiores sunt in pugnā aspectu,

    Caes. B. G. 5, 14:

    an si caeruleo quaedam sua tempora fuco Tinxerit. idcirco caerula forma bona'st?

    Prop. 2, 18, 31 sq. (3, 11, 9 sq.); Mart. 11, 53, 1:

    olearum plaga,

    Lucr. 5, 1372; draco. Ov. M. 12, 13' angues, Verg. G. 4, 482;

    colla,

    id. A. 2, 381:

    serpens,

    Ov. M. 3, 38:

    guttae (serpentis),

    id. ib. 4, 578: vestis. Juv. 2. 97:

    vexillum,

    Suet. Aug. 25:

    flos (heliotropi),

    Plin. 22, 21, 29, § 57:

    oculi (Germanorum),

    Tac. G. 4; hence Germania [p. 265] pubes, Hor. Epod. 16, 7.—Hence, subst.: caerŭlĕum, i, n., a blue color, steel-color, both natural and artificial, Plin. 33, 13, 57, § 161 sq.; 35, 6, 28, § 47; Vitr. 7, 111; 9, 1.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., dark, gloomy, dun, sable, black; poet. epithet of death, the night, rain, etc.:

    stant Manibus arae Caeruleis moestae vittis,

    Verg. A. 3, 64 Serv.:

    imber,

    id. ib. 3, 194;

    5, 10: caeruleus (color) pluviam denuntiat,

    id. G. 1, 453; so,

    equi (Plutonis),

    Ov. F. 4, 446:

    ratis fati,

    Prop. 2 (3), 28, 40:

    puppis (Charontis),

    Verg. A. 6, 410:

    mors,

    Albin. ad Liv. 1, 93:

    nox,

    Stat. S. 1, 6, 85:

    umbra noctis,

    id. Th. 2, 528; Verg. Cir. 214:

    panis,

    Juv. 14, 128:

    baca (lauri),

    Plin. 15, 30, 39, § 128:

    bacis caerula tinus,

    Ov. M. 10, 98.—
    B.
    Dark green, green, greenish:

    cucumis,

    Prop. 4 (5), 2, 43:

    coma,

    Ov. M. 11, 158:

    arbor Palladis,

    id. A. A. 2, 518: campi caerula laetaque prata, Enn. ap. Macr. S. 6, 3.
    2.
    Caerŭlĕus, i, m., the name of an aqueduct at Rome, Plin. 36, 15, 24, § 122; Suet. Claud. 20; Front. Aquaed. 13.

    Lewis & Short latin dictionary > caeruleus

  • 5 caerulus

    1.
    caerŭlĕus, and in poetry equally common, caerŭlus, a, um, adj. [cf. cae -sius, kuanos, and Sanscr. cjamas = dark]
    I.
    Lit., dark-colored, dark blue, dark green, cerulean, azure, kuaneos; poet. epithet of the sky, of the sea, and other similar objects (as dark, opp. albus and marmoreus color, Lucr. 2, 771 sq., and syn. with ater, Verg. A. 3, 64; v. under II. A.).
    A.
    Of the sky: caeli caerula templa, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 50 Vahl.); id. ap. Varr, L. L. 7, § 6 Müll. (Ann. v. 66 Vahl.); cf.:

    (zonae) extremae Caeruleā glacie concretae,

    Verg. G. 1, 236.—Also subst.: caerŭla. ōrum, n., Ov. M. 14, 814:

    per caeli caerula,

    Lucr. 1, 1089; 6, 96;

    and without caeli,

    id. 6, 482.—Of the universe:

    magni per caerula mundi,

    Lucr. 5, 770;

    and of the brightness of the stars: bigae,

    Verg. Cir. 37.—Of mountain heights, Ov. M. 11, 158; cf.

    candor,

    Plin. 35, 6, 28, § 47:

    splendor,

    id. 37, 9, 51, § 134.—
    B.
    Of the sea:

    ponti plaga caerula,

    Lucr. 5, 482; cf. id. 2, 772 sq.:

    pontus,

    Cat. 36, 11; Ov. M. 13, 838: mare, Cic. Ac. Fragm. ap. Non. p. 162, 30:

    aequora,

    Cat. 64, 7; so,

    campi = mare,

    Plaut. Trin. 4, 1, 15:

    aquae,

    Ov. M. 8, 229; 15, 699:

    undae,

    Tib. 1, 3, 37; 1, 4, 45; Varr. ap. Non. p. 254, 21:

    vada,

    Verg. A. 7, 198:

    gurges,

    Ov. M. 2, 528:

    color (lacus) caerulo albidi or, viridior et pressior,

    Plin. Ep. 8, 20, 4:

    Oceani amictus,

    Claud. Laud. Stil. 2, 249; App. M. 10, p. 254, 11.—Also subst.: cae-rŭla, ōrum, n., the sea, the blue surface of the sea:

    caerula verrunt,

    Verg. A. 4, 583; 3, 208; 8, 672; Stat. Th. 3, 250.—Of objects that have relation to the sea:

    di,

    sea-deities, Ov. M. 2, 8 sq.: deus, kat.exochên, Neptune, Prop. 3 (4), 7, 62; cf.

    of the same: Jovis frater,

    Ov. M. 1, 275:

    Triton,

    id. ib. 1. 333: Nereus. id. H. 9, 14:

    Thetis,

    Tib. 1, 5, 46;

    and of the same: mater (sc. Achillis),

    Hor. Epod. 13, 16; Ov. M. 13, 288:

    Psamathe,

    a sea-nymph, id. ib. 11, 398: oculi Neptuni. Cic. N. D. 1, 30, 83:

    currus (Neptuni),

    Verg. A. 5, 819:

    equi (Tritonis),

    Ov. H. 7, 50:

    Scylla (navis),

    Verg. A. 5, 123; cf.

    color. Ov M. 14, 555: puppis,

    id. F. 2, 112; via. Plaut Rud. 1, 5, 10; Ov. H. 16, 104.—
    C.
    Also of rivers and things that are connected therewith:

    caeruleus Thybris,

    Verg. A. 8, 64 amnis, Tib. 3, 4, 18; Stat. S. 1, 5, 51: Cydnus. Tib. 1, 7, 14:

    crines,

    Ov. M. 5, 432; guttae. id. ib. 5, 633.—
    D.
    Of other darkblue objects:

    omnes se Britanni vitro inficiunt, quod caeruleum efficit colorem, atque hoc horridiores sunt in pugnā aspectu,

    Caes. B. G. 5, 14:

    an si caeruleo quaedam sua tempora fuco Tinxerit. idcirco caerula forma bona'st?

    Prop. 2, 18, 31 sq. (3, 11, 9 sq.); Mart. 11, 53, 1:

    olearum plaga,

    Lucr. 5, 1372; draco. Ov. M. 12, 13' angues, Verg. G. 4, 482;

    colla,

    id. A. 2, 381:

    serpens,

    Ov. M. 3, 38:

    guttae (serpentis),

    id. ib. 4, 578: vestis. Juv. 2. 97:

    vexillum,

    Suet. Aug. 25:

    flos (heliotropi),

    Plin. 22, 21, 29, § 57:

    oculi (Germanorum),

    Tac. G. 4; hence Germania [p. 265] pubes, Hor. Epod. 16, 7.—Hence, subst.: caerŭlĕum, i, n., a blue color, steel-color, both natural and artificial, Plin. 33, 13, 57, § 161 sq.; 35, 6, 28, § 47; Vitr. 7, 111; 9, 1.—
    II.
    Transf.
    A.
    In gen., dark, gloomy, dun, sable, black; poet. epithet of death, the night, rain, etc.:

    stant Manibus arae Caeruleis moestae vittis,

    Verg. A. 3, 64 Serv.:

    imber,

    id. ib. 3, 194;

    5, 10: caeruleus (color) pluviam denuntiat,

    id. G. 1, 453; so,

    equi (Plutonis),

    Ov. F. 4, 446:

    ratis fati,

    Prop. 2 (3), 28, 40:

    puppis (Charontis),

    Verg. A. 6, 410:

    mors,

    Albin. ad Liv. 1, 93:

    nox,

    Stat. S. 1, 6, 85:

    umbra noctis,

    id. Th. 2, 528; Verg. Cir. 214:

    panis,

    Juv. 14, 128:

    baca (lauri),

    Plin. 15, 30, 39, § 128:

    bacis caerula tinus,

    Ov. M. 10, 98.—
    B.
    Dark green, green, greenish:

    cucumis,

    Prop. 4 (5), 2, 43:

    coma,

    Ov. M. 11, 158:

    arbor Palladis,

    id. A. A. 2, 518: campi caerula laetaque prata, Enn. ap. Macr. S. 6, 3.
    2.
    Caerŭlĕus, i, m., the name of an aqueduct at Rome, Plin. 36, 15, 24, § 122; Suet. Claud. 20; Front. Aquaed. 13.

    Lewis & Short latin dictionary > caerulus

  • 6 caeruleum

    blue color (dark); steel color; sky/sea (pl.); deep blue sea; blue sky; azurite; kind of blue glass

    Latin-English dictionary > caeruleum

  • 7 caerulum

    blue color (dark); steel color; sky/sea (pl.); deep blue sea; blue sky; azurite; kind of blue glass

    Latin-English dictionary > caerulum

  • 8 amethystus

    ămĕthystus, i, f., = amethustos.
    I.
    The amethyst, a precious stone of violet-blue color, Plin. 37, 9, 40, § 121 sqq.; Vulg. Exod. 28, 19; ib. Apoc. 21, 20.—
    II.
    A kind of vine, Col. 3, 2, 24; cf. Plin. 14, 2, 4, § 31.

    Lewis & Short latin dictionary > amethystus

  • 9 Armenia

    Armĕnĭa, ae, f., = Armenia.
    I.
    A country of Asia, divided into Armenia Major (eastern, now Turcomania and Kurdistan) and Minor (western, now Anatolia), Plin. 6, 9, 9, § 25:

    utraque,

    Luc. 2, 638:

    utraeque,

    Flor. 3, 5, 21.— Absol. Armenia, for Armenia Minor, Cic. Div. 2, 37, 79; id. Phil. 2, 37, 94.— Hence,
    II.
    Derivv.
    A.
    Armĕnĭăcus, a, um, adj., = Armeniakos, Armenian:

    bellum,

    Plin. 7, 39, 40, § 129:

    triumphus,

    id. 30, 2, 6, § 16:

    cotes,

    id. 36, 22, 47, § 164.—

    Hence, Armeniacus,

    an epithet of the emperor Marcus Aurelius, on account of his conquest of Armenia, Capitol. M. Anton. Philos. 9; Inscr. Grut. 253, 2.—Armeniacum malum, or absol. Armĕnĭăcum, the fruit of the apricot-tree, the apricot, Col. 5, 10, 19 (id. 5, 10, 404, called Armenium).— Armĕ-nĭăca, ae, f., the apricot-tree, Col. 11, 2, 96; Plin. 15, 13, 12, § 41.—
    B.
    Armĕnĭus, a, um, adj., Armenian:

    lingua,

    Varr. L. L. 5, § 100 Müll.:

    reges,

    Cic. Att. 2, 7:

    tigres,

    Verg. E. 5, 29:

    pedites,

    Nep. Dat. 8, 2:

    triumphi,

    Flor. 4, 2, 8.—
    2.
    Subst.
    a.
    Ar-mĕnĭus, ii, m., an Armenian, Ov. Tr. 2, 227; Mart. 5, 59; Vulg. 4 Reg. 19, 37.—
    b.
    Armĕnĭum, ii, n.
    (α).
    Sc. pigmentum, a fine blue color, obtained from an Armenian stone, ultramarine, Varr. R. R. 3, 2, 4; Vitr. 7, 5 fin.; Plin. 35, 6, 12, § 30.—
    (β).
    Sc. pomum, the apricot, Col. 5, 10, 404.

    Lewis & Short latin dictionary > Armenia

  • 10 Armeniaca

    Armĕnĭa, ae, f., = Armenia.
    I.
    A country of Asia, divided into Armenia Major (eastern, now Turcomania and Kurdistan) and Minor (western, now Anatolia), Plin. 6, 9, 9, § 25:

    utraque,

    Luc. 2, 638:

    utraeque,

    Flor. 3, 5, 21.— Absol. Armenia, for Armenia Minor, Cic. Div. 2, 37, 79; id. Phil. 2, 37, 94.— Hence,
    II.
    Derivv.
    A.
    Armĕnĭăcus, a, um, adj., = Armeniakos, Armenian:

    bellum,

    Plin. 7, 39, 40, § 129:

    triumphus,

    id. 30, 2, 6, § 16:

    cotes,

    id. 36, 22, 47, § 164.—

    Hence, Armeniacus,

    an epithet of the emperor Marcus Aurelius, on account of his conquest of Armenia, Capitol. M. Anton. Philos. 9; Inscr. Grut. 253, 2.—Armeniacum malum, or absol. Armĕnĭăcum, the fruit of the apricot-tree, the apricot, Col. 5, 10, 19 (id. 5, 10, 404, called Armenium).— Armĕ-nĭăca, ae, f., the apricot-tree, Col. 11, 2, 96; Plin. 15, 13, 12, § 41.—
    B.
    Armĕnĭus, a, um, adj., Armenian:

    lingua,

    Varr. L. L. 5, § 100 Müll.:

    reges,

    Cic. Att. 2, 7:

    tigres,

    Verg. E. 5, 29:

    pedites,

    Nep. Dat. 8, 2:

    triumphi,

    Flor. 4, 2, 8.—
    2.
    Subst.
    a.
    Ar-mĕnĭus, ii, m., an Armenian, Ov. Tr. 2, 227; Mart. 5, 59; Vulg. 4 Reg. 19, 37.—
    b.
    Armĕnĭum, ii, n.
    (α).
    Sc. pigmentum, a fine blue color, obtained from an Armenian stone, ultramarine, Varr. R. R. 3, 2, 4; Vitr. 7, 5 fin.; Plin. 35, 6, 12, § 30.—
    (β).
    Sc. pomum, the apricot, Col. 5, 10, 404.

    Lewis & Short latin dictionary > Armeniaca

  • 11 Armeniacum

    Armĕnĭa, ae, f., = Armenia.
    I.
    A country of Asia, divided into Armenia Major (eastern, now Turcomania and Kurdistan) and Minor (western, now Anatolia), Plin. 6, 9, 9, § 25:

    utraque,

    Luc. 2, 638:

    utraeque,

    Flor. 3, 5, 21.— Absol. Armenia, for Armenia Minor, Cic. Div. 2, 37, 79; id. Phil. 2, 37, 94.— Hence,
    II.
    Derivv.
    A.
    Armĕnĭăcus, a, um, adj., = Armeniakos, Armenian:

    bellum,

    Plin. 7, 39, 40, § 129:

    triumphus,

    id. 30, 2, 6, § 16:

    cotes,

    id. 36, 22, 47, § 164.—

    Hence, Armeniacus,

    an epithet of the emperor Marcus Aurelius, on account of his conquest of Armenia, Capitol. M. Anton. Philos. 9; Inscr. Grut. 253, 2.—Armeniacum malum, or absol. Armĕnĭăcum, the fruit of the apricot-tree, the apricot, Col. 5, 10, 19 (id. 5, 10, 404, called Armenium).— Armĕ-nĭăca, ae, f., the apricot-tree, Col. 11, 2, 96; Plin. 15, 13, 12, § 41.—
    B.
    Armĕnĭus, a, um, adj., Armenian:

    lingua,

    Varr. L. L. 5, § 100 Müll.:

    reges,

    Cic. Att. 2, 7:

    tigres,

    Verg. E. 5, 29:

    pedites,

    Nep. Dat. 8, 2:

    triumphi,

    Flor. 4, 2, 8.—
    2.
    Subst.
    a.
    Ar-mĕnĭus, ii, m., an Armenian, Ov. Tr. 2, 227; Mart. 5, 59; Vulg. 4 Reg. 19, 37.—
    b.
    Armĕnĭum, ii, n.
    (α).
    Sc. pigmentum, a fine blue color, obtained from an Armenian stone, ultramarine, Varr. R. R. 3, 2, 4; Vitr. 7, 5 fin.; Plin. 35, 6, 12, § 30.—
    (β).
    Sc. pomum, the apricot, Col. 5, 10, 404.

    Lewis & Short latin dictionary > Armeniacum

  • 12 Armeniacus

    Armĕnĭa, ae, f., = Armenia.
    I.
    A country of Asia, divided into Armenia Major (eastern, now Turcomania and Kurdistan) and Minor (western, now Anatolia), Plin. 6, 9, 9, § 25:

    utraque,

    Luc. 2, 638:

    utraeque,

    Flor. 3, 5, 21.— Absol. Armenia, for Armenia Minor, Cic. Div. 2, 37, 79; id. Phil. 2, 37, 94.— Hence,
    II.
    Derivv.
    A.
    Armĕnĭăcus, a, um, adj., = Armeniakos, Armenian:

    bellum,

    Plin. 7, 39, 40, § 129:

    triumphus,

    id. 30, 2, 6, § 16:

    cotes,

    id. 36, 22, 47, § 164.—

    Hence, Armeniacus,

    an epithet of the emperor Marcus Aurelius, on account of his conquest of Armenia, Capitol. M. Anton. Philos. 9; Inscr. Grut. 253, 2.—Armeniacum malum, or absol. Armĕnĭăcum, the fruit of the apricot-tree, the apricot, Col. 5, 10, 19 (id. 5, 10, 404, called Armenium).— Armĕ-nĭăca, ae, f., the apricot-tree, Col. 11, 2, 96; Plin. 15, 13, 12, § 41.—
    B.
    Armĕnĭus, a, um, adj., Armenian:

    lingua,

    Varr. L. L. 5, § 100 Müll.:

    reges,

    Cic. Att. 2, 7:

    tigres,

    Verg. E. 5, 29:

    pedites,

    Nep. Dat. 8, 2:

    triumphi,

    Flor. 4, 2, 8.—
    2.
    Subst.
    a.
    Ar-mĕnĭus, ii, m., an Armenian, Ov. Tr. 2, 227; Mart. 5, 59; Vulg. 4 Reg. 19, 37.—
    b.
    Armĕnĭum, ii, n.
    (α).
    Sc. pigmentum, a fine blue color, obtained from an Armenian stone, ultramarine, Varr. R. R. 3, 2, 4; Vitr. 7, 5 fin.; Plin. 35, 6, 12, § 30.—
    (β).
    Sc. pomum, the apricot, Col. 5, 10, 404.

    Lewis & Short latin dictionary > Armeniacus

  • 13 Armenium

    Armĕnĭa, ae, f., = Armenia.
    I.
    A country of Asia, divided into Armenia Major (eastern, now Turcomania and Kurdistan) and Minor (western, now Anatolia), Plin. 6, 9, 9, § 25:

    utraque,

    Luc. 2, 638:

    utraeque,

    Flor. 3, 5, 21.— Absol. Armenia, for Armenia Minor, Cic. Div. 2, 37, 79; id. Phil. 2, 37, 94.— Hence,
    II.
    Derivv.
    A.
    Armĕnĭăcus, a, um, adj., = Armeniakos, Armenian:

    bellum,

    Plin. 7, 39, 40, § 129:

    triumphus,

    id. 30, 2, 6, § 16:

    cotes,

    id. 36, 22, 47, § 164.—

    Hence, Armeniacus,

    an epithet of the emperor Marcus Aurelius, on account of his conquest of Armenia, Capitol. M. Anton. Philos. 9; Inscr. Grut. 253, 2.—Armeniacum malum, or absol. Armĕnĭăcum, the fruit of the apricot-tree, the apricot, Col. 5, 10, 19 (id. 5, 10, 404, called Armenium).— Armĕ-nĭăca, ae, f., the apricot-tree, Col. 11, 2, 96; Plin. 15, 13, 12, § 41.—
    B.
    Armĕnĭus, a, um, adj., Armenian:

    lingua,

    Varr. L. L. 5, § 100 Müll.:

    reges,

    Cic. Att. 2, 7:

    tigres,

    Verg. E. 5, 29:

    pedites,

    Nep. Dat. 8, 2:

    triumphi,

    Flor. 4, 2, 8.—
    2.
    Subst.
    a.
    Ar-mĕnĭus, ii, m., an Armenian, Ov. Tr. 2, 227; Mart. 5, 59; Vulg. 4 Reg. 19, 37.—
    b.
    Armĕnĭum, ii, n.
    (α).
    Sc. pigmentum, a fine blue color, obtained from an Armenian stone, ultramarine, Varr. R. R. 3, 2, 4; Vitr. 7, 5 fin.; Plin. 35, 6, 12, § 30.—
    (β).
    Sc. pomum, the apricot, Col. 5, 10, 404.

    Lewis & Short latin dictionary > Armenium

  • 14 Armenius

    Armĕnĭa, ae, f., = Armenia.
    I.
    A country of Asia, divided into Armenia Major (eastern, now Turcomania and Kurdistan) and Minor (western, now Anatolia), Plin. 6, 9, 9, § 25:

    utraque,

    Luc. 2, 638:

    utraeque,

    Flor. 3, 5, 21.— Absol. Armenia, for Armenia Minor, Cic. Div. 2, 37, 79; id. Phil. 2, 37, 94.— Hence,
    II.
    Derivv.
    A.
    Armĕnĭăcus, a, um, adj., = Armeniakos, Armenian:

    bellum,

    Plin. 7, 39, 40, § 129:

    triumphus,

    id. 30, 2, 6, § 16:

    cotes,

    id. 36, 22, 47, § 164.—

    Hence, Armeniacus,

    an epithet of the emperor Marcus Aurelius, on account of his conquest of Armenia, Capitol. M. Anton. Philos. 9; Inscr. Grut. 253, 2.—Armeniacum malum, or absol. Armĕnĭăcum, the fruit of the apricot-tree, the apricot, Col. 5, 10, 19 (id. 5, 10, 404, called Armenium).— Armĕ-nĭăca, ae, f., the apricot-tree, Col. 11, 2, 96; Plin. 15, 13, 12, § 41.—
    B.
    Armĕnĭus, a, um, adj., Armenian:

    lingua,

    Varr. L. L. 5, § 100 Müll.:

    reges,

    Cic. Att. 2, 7:

    tigres,

    Verg. E. 5, 29:

    pedites,

    Nep. Dat. 8, 2:

    triumphi,

    Flor. 4, 2, 8.—
    2.
    Subst.
    a.
    Ar-mĕnĭus, ii, m., an Armenian, Ov. Tr. 2, 227; Mart. 5, 59; Vulg. 4 Reg. 19, 37.—
    b.
    Armĕnĭum, ii, n.
    (α).
    Sc. pigmentum, a fine blue color, obtained from an Armenian stone, ultramarine, Varr. R. R. 3, 2, 4; Vitr. 7, 5 fin.; Plin. 35, 6, 12, § 30.—
    (β).
    Sc. pomum, the apricot, Col. 5, 10, 404.

    Lewis & Short latin dictionary > Armenius

  • 15 lomentum

    lōmentum, i, n. [lavo], a mixture of bean-meal and rice kneaded together, used by the Roman ladies for preserving the smoothness of their skin.
    I.
    Lit.:

    lomento rugas condere,

    Mart. 3, 42, 1:

    ex faba lomentum factum,

    Pall. Oct. 14, 9.—
    B.
    Transf.
    1.
    A kind of blue color, azure:

    lomentum est caeruleo candidius,

    Plin. 33, 13, 57, § 162. —
    2.
    Bean-meal:

    lomentum appellatur ea farina,

    Plin. 18, 12, 30, § 117.—
    * II.
    Trop., a wash, cosmetic, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 14, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > lomentum

  • 16 lividus

    līvĭdus, a, um, adj. [liveo], of a blue or leaden color, bluish, blue.
    I.
    Lit.:

    vada,

    Verg. A. 6, 320:

    lividissima vorago,

    Cat. 17, 11:

    racemi,

    Hor. C. 2, 5, 10.—
    B.
    Esp., produced by beating, bruising, etc., black and blue, livid:

    livida armis Bracchia,

    Hor. C. 1, 8, 10:

    ora livida facta,

    Ov. H. 20, 82; Plin. 24, 11, 55, § 93.—
    C.
    Transf., making livid, i. e. deadly:

    livida materno fervent adipata veneno,

    Juv. 6, 631.—
    II.
    Trop., envious, invidious, spiteful, malicious.
    A.
    Of persons:

    invidi et malevoli et lividi,

    Cic. Tusc. 4, 12, 28 (dub.):

    nos nostraque lividus odit,

    Hor. Ep. 2, 1, 89.—
    B.
    Of inanim. and abstr. things:

    lingua,

    Ov. F. 1, 74:

    obliviones (because forgetfulness robs the deserving of the praise which is his due),

    Hor. C. 4, 9, 33:

    sententia,

    spiteful, malicious, Sen. Contr. 2, 14.—Hence, līvĭdē, adv., of a leaden color, lividly.—Comp., Plin. 37, 7, 25, § 94 dub.

    Lewis & Short latin dictionary > lividus

  • 17 caeruleus

        caeruleus adj.    [for * caeluleus, from caelum], like the sky, azure, blue, dark blue, dark green: color, Cs.: oculi, Ta.: glacies, V.: aquae, O.: di, of the sea, O.: frater (lovis), Neptune, O.: currus, of Neptune, V.: Thybris, V.: angues, V.: guttae, O.: scutulata, a blue checked garment, Iu.: Germania pubes, blue-eyed, H.: panis, mouldy, Iu.: cucumis, Pr.—Dark, gloomy, sable, dim, pitchy (poet.): vittae, V.: imber, V.
    * * *
    I
    caerulea, caeruleum ADJ
    blue, cerulean, dark; greenish-blue, azure; of river/sea deities; of sky/sea
    II
    epithet for river/sea deities

    Latin-English dictionary > caeruleus

  • 18 Varius

    1.
    vărĭus, a, um, adj., diverse, different, manifold, changing, varying, various (cf.: diversus, distinctus).
    I.
    Lit.
    A.
    Of color, etc., variegated, party-colored, mottled, etc.:

    arietis lingua nigra aut varia, vestis,

    Varr. R. R. 2, 2, 4:

    variā veste exornatus fuit,

    Ter. Eun. 4, 4, 16;

    so of color: uvae,

    Cato, R. R. 33, 4; 33, 73:

    lynces,

    Verg. G. 3, 264:

    serpens,

    Ov. M. 6, 114:

    anguis,

    id. ib. 4, 619:

    pica,

    Petr. 28 fin.:

    flores,

    Tib. 1, 7, 45; Ov. M. 10, 123:

    plumae,

    Hor. A. P. 2:

    lapides,

    id. S. 2, 4, 83:

    columnae,

    of variegated marble, id. Ep. 1, 10, 22:

    auctumnus purpureo colore,

    id. C. 2, 5, 12:

    colores,

    Ov. M. 1, 270; cf.:

    vestra latera loris faciam ut valide varia sint,

    i. e. black and blue, Plaut. Ps. 1, 2, 12; id. Mil. 2, 2, 61: tergum varium, Pomp. ap. Non. 19, 31 (Com. Rel. v. 139 Rib.): sparsa quoque in vario passim miracula caelo videt, diversified, i. e. with constellations of various forms, Ov. M. 2, 193.—
    2.
    Subst.: vărĭa, ae, f. (i. e. bestia, a mottled animal).
    a.
    A panther, Plin. 8, 17, 23, § 63 sq.—
    b.
    A kind of magpie, Plin. [p. 1959] 10, 29, 41, § 78.—
    B.
    In rural lang.:

    terra,

    wet above and dry beneath, Col. 2, 4, 5:

    sulcus,

    Cato, R. R. 61, 2; Plin. 18, 19, 49, § 174.—
    II.
    Trop., diverse, different, manifold, changing, varying, changeable, various, etc.: varium poëma, varia oratio, varii mores, varia fortuna;

    voluptas etiam varia dici solet,

    Cic. Fin. 2, 3, 10:

    (qualitates) variae et quasi multiformes,

    id. Ac. 1, 7, 26:

    et ea, quae videntur acerba, quae multa et varia in hominum vitā fortunāque versantur,

    id. Off. 1, 20, 67:

    curricula multiplicium variorumque sermonum,

    id. Or. 3, 12:

    res varia et multiplex,

    id. Fl. 3, 6:

    multae, copiosae variaeque rationes,

    id. de Or. 1, 51, 222; cf.:

    varia et diversa genera et bellorum et hostium,

    id. Imp. Pomp. 10, 28; cf. id. de Or. 3, 16, 61; 1, 61, 262:

    varium jus et dispar condicio,

    id. Verr. 2, 5, 19, § 49:

    eventus varii fortunae,

    Caes. B. G. 2, 22: victoria, wavering, = anceps, Sall. J. 5, 1; Liv. 2, 6, 10; so,

    bellum,

    Flor. 4, 12, 26. —Of opinions: varias esse opiniones intellego: sunt qui putant, etc., i. e. divergent opinions, differences where there is yet substantial agreement (while diversae opiniones are opposite views), Cic. Fam. 1, 9, 25. —
    2.
    Varium est, with a rel.-clause:

    quales sint (dii), varium est,

    various opinions prevail, Cic. N. D. 2, 5, 13.—
    B.
    Esp., of persons, etc.
    1.
    Of abilities, versatile:

    Plato et varius et multiplex et copiosus fuit,

    Cic. Ac. 1, 4, 17; cf.:

    antequam scirem quam varium, quam flexibile quam multiplex (ejus ingenium) esset,

    Plin. Ep. 1, 16, 1:

    Antonius ingenio varius,

    Flor. 4, 3, 4.—
    2.
    Of character, fickle, inconstant, changeable, untrustworthy: miror quid sit, quod pater tuus, homo constantissimus, te nobis varium reliquit ( beaten black and blue, and fickle-minded,) Cic. Fragm. ap. Quint. 6, 3, 48:

    animus audax, subdolus, varius,

    Sall. C. 5, 4:

    varius incertusque agitabat,

    id. J. 74, 1:

    voltu et oculis pariter atque animo varius,

    agitated, irresolute, id. ib. 113, 3:

    Pausanias magnus homo, sed varius in omni genere vitae fuit,

    Nep. Paus. 1, 1; cf.:

    varium et mutabile semper Femina,

    a fickle thing, Verg. A. 4, 569.—Hence, adv.: vărĭē.
    A.
    Lit., with diverse colors, in a variegated manner:

    mithrax gemma multicolor, contra solem varie refulgens,

    Plin. 37, 10, 63, § 173:

    smaragdi Cyprii varie glauci,

    id. 37, 5, 18, § 67. —
    B.
    Trop., variously, changeably, diversely, differently, in various ways:

    varie moveri,

    Cic. Div. 2, 42, 89:

    qui (sermones) ab his, qui illum audierunt, perscripti varie et copiose sunt,

    id. Ac. 1, 4, 16:

    numerus hujus generis late et varie diffusus est,

    id. Sest. 45, 97:

    varie sum affectus tuis litteris,

    id. Fam. 16, 4, 1:

    postea decernitur, ac non varie, sed prope cunctis sententiis,

    id. Verr. 2, 4, 65, § 145:

    ita varie per omnem exercitum laetitia, maeror, luctus atque gaudia agitabantur,

    Sall. C. 61, 9:

    in Aequis varie bellatum,

    Liv. 5, 28, 5:

    agere varie, rogando alternis suadendoque coepit,

    id. 2, 2, 9:

    hiemem aut negotia varie causari,

    Tac. A. 1, 47:

    sagittarios varie passimque collocare, Auct. B. Afr. 60: disserere,

    Tac. A. 1, 11.—With a punning allusion to 1. Varia: Ep. Perpetuon' valuisti? Th. Varie. Ep. Qui varie valent, caprigenum hominum non placet mihi neque pantherinum genus, Plaut. Ep. 1, 1, 15.
    2.
    Vărĭus, a, the name of a Roman gens; esp.,
    I.
    Q. Varius of Sucro, in Spain, called Hybrida, a tribune of the people A.U.C. 663, Cic. de Or. 1, 25, 117; id. Brut. 49, 182; 62, 221; Val. Max. 4, 3, 7.—
    II.
    L. Varius, a tragic poet, contemporary with Virgil and Horace, Verg. E. 9, 35; Hor. S. 1, 10, 44; Quint. 10, 1, 98; Mart. 8, 18, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > Varius

  • 19 varius

    1.
    vărĭus, a, um, adj., diverse, different, manifold, changing, varying, various (cf.: diversus, distinctus).
    I.
    Lit.
    A.
    Of color, etc., variegated, party-colored, mottled, etc.:

    arietis lingua nigra aut varia, vestis,

    Varr. R. R. 2, 2, 4:

    variā veste exornatus fuit,

    Ter. Eun. 4, 4, 16;

    so of color: uvae,

    Cato, R. R. 33, 4; 33, 73:

    lynces,

    Verg. G. 3, 264:

    serpens,

    Ov. M. 6, 114:

    anguis,

    id. ib. 4, 619:

    pica,

    Petr. 28 fin.:

    flores,

    Tib. 1, 7, 45; Ov. M. 10, 123:

    plumae,

    Hor. A. P. 2:

    lapides,

    id. S. 2, 4, 83:

    columnae,

    of variegated marble, id. Ep. 1, 10, 22:

    auctumnus purpureo colore,

    id. C. 2, 5, 12:

    colores,

    Ov. M. 1, 270; cf.:

    vestra latera loris faciam ut valide varia sint,

    i. e. black and blue, Plaut. Ps. 1, 2, 12; id. Mil. 2, 2, 61: tergum varium, Pomp. ap. Non. 19, 31 (Com. Rel. v. 139 Rib.): sparsa quoque in vario passim miracula caelo videt, diversified, i. e. with constellations of various forms, Ov. M. 2, 193.—
    2.
    Subst.: vărĭa, ae, f. (i. e. bestia, a mottled animal).
    a.
    A panther, Plin. 8, 17, 23, § 63 sq.—
    b.
    A kind of magpie, Plin. [p. 1959] 10, 29, 41, § 78.—
    B.
    In rural lang.:

    terra,

    wet above and dry beneath, Col. 2, 4, 5:

    sulcus,

    Cato, R. R. 61, 2; Plin. 18, 19, 49, § 174.—
    II.
    Trop., diverse, different, manifold, changing, varying, changeable, various, etc.: varium poëma, varia oratio, varii mores, varia fortuna;

    voluptas etiam varia dici solet,

    Cic. Fin. 2, 3, 10:

    (qualitates) variae et quasi multiformes,

    id. Ac. 1, 7, 26:

    et ea, quae videntur acerba, quae multa et varia in hominum vitā fortunāque versantur,

    id. Off. 1, 20, 67:

    curricula multiplicium variorumque sermonum,

    id. Or. 3, 12:

    res varia et multiplex,

    id. Fl. 3, 6:

    multae, copiosae variaeque rationes,

    id. de Or. 1, 51, 222; cf.:

    varia et diversa genera et bellorum et hostium,

    id. Imp. Pomp. 10, 28; cf. id. de Or. 3, 16, 61; 1, 61, 262:

    varium jus et dispar condicio,

    id. Verr. 2, 5, 19, § 49:

    eventus varii fortunae,

    Caes. B. G. 2, 22: victoria, wavering, = anceps, Sall. J. 5, 1; Liv. 2, 6, 10; so,

    bellum,

    Flor. 4, 12, 26. —Of opinions: varias esse opiniones intellego: sunt qui putant, etc., i. e. divergent opinions, differences where there is yet substantial agreement (while diversae opiniones are opposite views), Cic. Fam. 1, 9, 25. —
    2.
    Varium est, with a rel.-clause:

    quales sint (dii), varium est,

    various opinions prevail, Cic. N. D. 2, 5, 13.—
    B.
    Esp., of persons, etc.
    1.
    Of abilities, versatile:

    Plato et varius et multiplex et copiosus fuit,

    Cic. Ac. 1, 4, 17; cf.:

    antequam scirem quam varium, quam flexibile quam multiplex (ejus ingenium) esset,

    Plin. Ep. 1, 16, 1:

    Antonius ingenio varius,

    Flor. 4, 3, 4.—
    2.
    Of character, fickle, inconstant, changeable, untrustworthy: miror quid sit, quod pater tuus, homo constantissimus, te nobis varium reliquit ( beaten black and blue, and fickle-minded,) Cic. Fragm. ap. Quint. 6, 3, 48:

    animus audax, subdolus, varius,

    Sall. C. 5, 4:

    varius incertusque agitabat,

    id. J. 74, 1:

    voltu et oculis pariter atque animo varius,

    agitated, irresolute, id. ib. 113, 3:

    Pausanias magnus homo, sed varius in omni genere vitae fuit,

    Nep. Paus. 1, 1; cf.:

    varium et mutabile semper Femina,

    a fickle thing, Verg. A. 4, 569.—Hence, adv.: vărĭē.
    A.
    Lit., with diverse colors, in a variegated manner:

    mithrax gemma multicolor, contra solem varie refulgens,

    Plin. 37, 10, 63, § 173:

    smaragdi Cyprii varie glauci,

    id. 37, 5, 18, § 67. —
    B.
    Trop., variously, changeably, diversely, differently, in various ways:

    varie moveri,

    Cic. Div. 2, 42, 89:

    qui (sermones) ab his, qui illum audierunt, perscripti varie et copiose sunt,

    id. Ac. 1, 4, 16:

    numerus hujus generis late et varie diffusus est,

    id. Sest. 45, 97:

    varie sum affectus tuis litteris,

    id. Fam. 16, 4, 1:

    postea decernitur, ac non varie, sed prope cunctis sententiis,

    id. Verr. 2, 4, 65, § 145:

    ita varie per omnem exercitum laetitia, maeror, luctus atque gaudia agitabantur,

    Sall. C. 61, 9:

    in Aequis varie bellatum,

    Liv. 5, 28, 5:

    agere varie, rogando alternis suadendoque coepit,

    id. 2, 2, 9:

    hiemem aut negotia varie causari,

    Tac. A. 1, 47:

    sagittarios varie passimque collocare, Auct. B. Afr. 60: disserere,

    Tac. A. 1, 11.—With a punning allusion to 1. Varia: Ep. Perpetuon' valuisti? Th. Varie. Ep. Qui varie valent, caprigenum hominum non placet mihi neque pantherinum genus, Plaut. Ep. 1, 1, 15.
    2.
    Vărĭus, a, the name of a Roman gens; esp.,
    I.
    Q. Varius of Sucro, in Spain, called Hybrida, a tribune of the people A.U.C. 663, Cic. de Or. 1, 25, 117; id. Brut. 49, 182; 62, 221; Val. Max. 4, 3, 7.—
    II.
    L. Varius, a tragic poet, contemporary with Virgil and Horace, Verg. E. 9, 35; Hor. S. 1, 10, 44; Quint. 10, 1, 98; Mart. 8, 18, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > varius

  • 20 Veneti

    Vĕnĕti ( Hĕnĕti), ōrum, m.
    I.
    A people in Gallia Togata, in the mod. Venetian territory, Mel. 2, 4, 2; Plin. 3, 19, 23, § 130; 6, 2, 2, § 5; Liv. 1, 1; Just. 20, 1, 8; Luc. 4, 134; Sil. 8, 606 al.—Hence,
    1.
    Vĕnĕtus, a, um, adj.
    a.
    Of or belonging to the Veneti, Venetian:

    terrae,

    Mart. 13, 88, 1:

    Eridanus,

    Prop. 1, 12, 4: Mantua, Sid. poët. Ep. 9, 15 fin.;

    hence also, Vergilius,

    Macr. S. 5, 2.—
    b.
    (Perh. taken from the color of the sea on the coast.) Sea-colored, bluish:

    color,

    Veg. Mil. 4, 37:

    cucullus,

    Juv. 3, 170:

    lutum,

    Mart. 3, 74, 4:

    conditura (piscium in marinā aquā coctorum),

    Lampr. Heliog. 24. —
    (β).
    Factio, the party clothed in blue, the Blues, Suet. Vit. 14.—Hence, as subst.: Vĕ-nĕtus, i, m., one of the Blue faction, Mart. 6, 46, 1; 10, 48, 23; 14, 131, 1; v. factio.—Hence, Vĕnĕtĭāni, ōrum, m., the adherents of the Blues, the Blues, Capitol. Ver. 6; Inscr. Grut. 1075, 9.—
    (γ). 2.
    Vĕnĕtĭa, ae, f., the country of the Veneti, Plin. 3, 18, 22, § 126; Liv. 39, 22; 41, 27; Vell. 2, 76, 2 al.—
    II.
    A people of Gallia Lugdunensis, in the vicinity of the mod. Vannes, Plin. 4, 18, 32, § 107; Caes. B. G. 2, 34; 3, 7 sq.; 3, 16 sq.; 7, 75; Flor. 3, 10, 5. —Hence,
    1.
    Vĕnĕtĭa, ae, f., the country of the Veneti, Caes. B. G. 3, 9 fin.
    2.
    Vĕ-nĕtĭcus, a, um, adj., of or belonging to the Veneti, Venetic:

    insulae,

    Plin. 4, 19, 33, § 109:

    bellum,

    Caes. B. G. 3, 18; 4, 21.—
    III.

    Lewis & Short latin dictionary > Veneti

См. также в других словарях:

  • blue color difference modulator — mėlio skirtuminio signalo moduliatorius statusas T sritis radioelektronika atitikmenys: angl. blue color difference modulator vok. B Y Modulator, m rus. модулятор синего цветоразностного сигнала, m pranc. modulateur B Y, m …   Radioelektronikos terminų žodynas

  • blue color difference signal — skirtuminis mėlio signalas statusas T sritis radioelektronika atitikmenys: angl. blue color difference signal vok. Blaufarbdifferenzsignal, n rus. синий цветоразностный сигнал, m pranc. signal de différence de couleur bleu, m …   Radioelektronikos terminų žodynas

  • Electric blue (color) — Infobox Color|title=Electric Blue |hex=7DF9FF r=125|g= 249|b=255 c= |m= |y= |k= h=180|s= 40|v= 90 Electric blue is a color close to cyan that is a representation of the color of lightning, an electric spark, and argon signs. Historical evolution… …   Wikipedia

  • Color photography — Color film redirects here. For the motion picture equivalent, see Color motion picture film. A circa 1850 Hillotype photograph of a colored engraving. Long believed to be a complete fraud, recent testing found that Levi Hill s process did… …   Wikipedia

  • Blue — (bl[=u]), a. [Compar. {Bluer} (bl[=u] [ e]r); superl. {Bluest}.] [OE. bla, blo, blew, blue, livid, black, fr. Icel.bl[=a]r livid; akin to Dan. blaa blue, Sw. bl[*a], D. blauw, OHG. bl[=a]o, G. blau; but influenced in form by F. bleu, from OHG.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Blue asbestus — Blue Blue (bl[=u]), a. [Compar. {Bluer} (bl[=u] [ e]r); superl. {Bluest}.] [OE. bla, blo, blew, blue, livid, black, fr. Icel.bl[=a]r livid; akin to Dan. blaa blue, Sw. bl[*a], D. blauw, OHG. bl[=a]o, G. blau; but influenced in form by F. bleu,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Blue black — Blue Blue (bl[=u]), a. [Compar. {Bluer} (bl[=u] [ e]r); superl. {Bluest}.] [OE. bla, blo, blew, blue, livid, black, fr. Icel.bl[=a]r livid; akin to Dan. blaa blue, Sw. bl[*a], D. blauw, OHG. bl[=a]o, G. blau; but influenced in form by F. bleu,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Blue blood — Blue Blue (bl[=u]), a. [Compar. {Bluer} (bl[=u] [ e]r); superl. {Bluest}.] [OE. bla, blo, blew, blue, livid, black, fr. Icel.bl[=a]r livid; akin to Dan. blaa blue, Sw. bl[*a], D. blauw, OHG. bl[=a]o, G. blau; but influenced in form by F. bleu,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Blue buck — Blue Blue (bl[=u]), a. [Compar. {Bluer} (bl[=u] [ e]r); superl. {Bluest}.] [OE. bla, blo, blew, blue, livid, black, fr. Icel.bl[=a]r livid; akin to Dan. blaa blue, Sw. bl[*a], D. blauw, OHG. bl[=a]o, G. blau; but influenced in form by F. bleu,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Blue cod — Blue Blue (bl[=u]), a. [Compar. {Bluer} (bl[=u] [ e]r); superl. {Bluest}.] [OE. bla, blo, blew, blue, livid, black, fr. Icel.bl[=a]r livid; akin to Dan. blaa blue, Sw. bl[*a], D. blauw, OHG. bl[=a]o, G. blau; but influenced in form by F. bleu,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Blue crab — Blue Blue (bl[=u]), a. [Compar. {Bluer} (bl[=u] [ e]r); superl. {Bluest}.] [OE. bla, blo, blew, blue, livid, black, fr. Icel.bl[=a]r livid; akin to Dan. blaa blue, Sw. bl[*a], D. blauw, OHG. bl[=a]o, G. blau; but influenced in form by F. bleu,… …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»